vrijdag 29 juni 2018

Over de rol van Sociale Media

Al sinds vorige week doe ik mijn best om mij afzijdig te houden van de publieke opinie in Nederland naar aanleiding van het examendrama op de school in Maastricht, waar ondertussen iedereen van gehoord heeft en waarvan de meeste mensen wel weten dat ik getrouwd ben met een werknemer van deze school.
Ik doe dit in de 1e plaats omdat ik er inhoudelijk niks over wil zeggen, om discreet te zijn en omdat er eigenlijk niemand op mijn mening zit te wachten.
Ik doe dit ook, omdat ik de massale woede en ontreddering bij de examenkandidaten en hun ouders begrijp. Ik heb zelfs begrip voor de manier waarop een (kleine) groep mensen dit uit, hoewel dit niet mijn manier is en het met name verbaal naar mijn mening soms ook grenzen overschrijdt. Maar nogmaals, ik heb daar begrip voor. 

Toch kan ik het niet laten om mijn hart een beetje te luchten. 
20 jaar lang was ik docente Nederlands en leerde ik de leerlingen in mijn lessen “mediawijsheid” aan; het verstandig omgaan met sociale media. Ik leerde ze dat je na moet denken over wat je wilt delen, hoe verregaand een post op sociale media kan gaan, zelfs jaren later nog. Hoe funest het kan zijn om anderen via sociale media op een onheuse manier te benaderen en nog veel meer. Nooit gedacht dat er ooit een situatie zou zijn waarin de consequenties van alles maar roepen op sociale media nog eens zo dichtbij kwam.

Want echt, iedereen van Roodeschool tot Vlissingen, of het nu de bakker, een econoom, of een hondentrimster is,  lijkt een mening te hebben over wat er in Maastricht aan de hand is en vooral wat er moet gebeuren met de mensen die in hun ogen schuldig zijn. Mensen die nog nooit van deze school in Maastricht hadden gehoord, niet weten wat een PTA is, niet weten hoe de procedure rondom examens is geregeld, vertellen nu opeens luid en duidelijk wat er moet gebeuren met “de schoften” die dit veroorzaakt hebben.
1) als het zo makkelijk was om te zeggen waar dit fout is gegaan, dan was het vast niet zo ver gekomen 
2) iedereen over één kam scheren is nooit verstandig 
3) ongenuanceerd allerlei dingen roepen, die door andere mensen dan weer als waarheid kunnen worden opgevat, maakt het drama alleen maar groter. 
En 4) de verantwoordelijken die de consequenties er écht wel van zullen ondervinden, nadat dit onderzocht is, misschien zelfs wel als ze niet eens direct betrokken zijn, zijn ook gewoon mensen met familie, met een gezin, met kinderen. Die ook alles kunnen lezen wat er over hun partner, vader of moeder, enzovoort wordt verteld. Daar al eens bij nagedacht?!?

Nogmaals, geloof maar dat ik ook wel zie hoe groot dit drama is. En daarom ook begrip heb voor alle boosheid van de direct betrokkenen,  zelfs voor de manier waarop sommigen dit verbaal en soms fysiek uiten.
Maar alsjeblieft....het zou zo verstandig zijn als de rest van het land zich er gewoon buiten hield. Niet in de laatste plaats, omdat het merendeel van wat ik lees, nergens op gebaseerd is, maar nu wel zwart op wit staat. 
Gelukkig heb ik veel contacten in het onderwijs. Praat nog eens met je leerlingen over sociale media. Het kan heel leuk zijn, Facebook, Twitter, Instagram en wat niet meer. Maar aan de andere kant ook net zo verwoestend. Laten we er verstandig met zijn allen mee omgaan en het drama niet nog groter maken dan het is.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten