zondag 24 augustus 2014

De parking, de ING en de Carrefour

Vorige week dinsdag was een mooie dag. Vanuit onze verblijfplaats in Brugge, waar we die week voor het laatst na 11 jaar (lees: zo'n 35 weken!) verbleven, gingen we naar onze vrienden Jan en Rita in Oostakker. Maar niet nadat we eerst nog even langs Gent gingen!

Na de auto in parking Vrijdagmarkt gezet te hebben en van een zeer vriendelijke medewerker van de dienst Parkeerbeheer alvast een aanmeldformulier ontvangen te hebben voor de aanvraag van een parkeerabonnement, liepen wij natuurlijk direct naar de Koningstraat. Als altijd zeer gelukzalig over het feit dat ons appartement toch echt in hartje centrum ligt, op slechts 500 meter van de Vrijdagmarkt! En nog gelukzaliger liepen wij 2 straatjes verder en werden we als altijd blij van het feit dat we bij Brasserie Bridge uitkwamen, onze trouwlocatie. Picture this: er zit slechts 300 meter tussen ons appartement en de plek waar ons Belgische huwelijk voltrokken werd. Hoe mooi kan het zijn!

Volgende missie: naar de ING-bank. Hoewel wij tenminste een Vlaams hart hebben,worden wij op papier toch echt beschouwd als allochtonen;-) Met het gevolg dat, als je identiteitskaart verlopen is en je bent in het bezit van een Belgische zichtrekening, je toch echt wel even je nieuwe ID-kaart moet komen laten zien. Beetje jammer voor mensen als wij die liefst zo min mogelijk als Nederlanders worden beschouwd, maar gelukkig slechts een formaliteit. En die duurde dan ook maar 5 minuten, vooraleer het weer geregeld was.

Natuurlijk moesten we even naar binnen bij Brasserie Bridge voor een koffietje en ging ons hart sneller slaan bij de aanblik van de tekst Zoale Madeleine. Memories, memories......

Volgende hoogtepunt: boodschappen doen bij de Carrefour in Oostakker en dan temeer het kassamoment. Daar ging ik voor het eerst betalen met onze Belgische bankkaart. Hoe blij kun je zijn! Nou, heeeel blij was ik. Ik haalde hem tevoorschijn (in Nederland op de automatische piloot, maar hier alsof ik een klomp goud in handen had), stopte hem in het apparaat, toetste de nieuw gekozen pincode in (nog even benauwd dat dit niet goed gegaan was, maar alle zorgen waren voor niets) en het feit was daar: we hadden betaald! Ik kon gelukkig nog de neiging bedwingen om aan de kassa-dame te vertellen hoe belangrijk dit moment voor ons was; zij had vast gedacht "Amai, zotte Hollander!"

Een ochtend vol hoogtepunten dus, gevolgd door een zeer gezellig samenzijn met Jan, Rita en Gilles in hun huis in Oostakker. Waar we hebben afgesproken dat ze in oktober ons appartement komen "inbranden ", een uitdrukking die wij nog niet kenden, maar waar we natuurlijk helemaal achter staan.

Morgen is de vakantie voorbij hier in Nederland. Nog nooit was het zo makkelijk om weer aan het werk te gaan en afscheid te nemen van de vrijheid die vakantie heet. Hoe eerder we weer gaan werken, hoe eerder is het immers 1 oktober: D-Day!!

vrijdag 1 augustus 2014

Nog 2 maanden!

Zojuist teruggekomen van een weekje Brugge. De WiFi was niet al te best, dus nu maar even een verslagje over zeer bijzondere verjaardagscadeautjes.

Afgelopen maandag 28 juli vierde ik mijn 38e verjaardag. Antoine en Casper hadden uiteraard vooraf gevraagd wat ik een leuk cadeautje zou vinden. Maar ik, die alles al heeft, wist geen antwoord. En toch kreeg ik die dag het meest originele cadeau ooit.
Op de dag dat we naar Brugge vertrokken, werd er al een grote doos in een nietszeggende vuilniszak ingeladen. En wel zo'n grote doos dat onze bagage (echt niet zo veel), niet achterin de auto paste (terwijl dat met een Volvo V70 normaal gezien niet echt een probleem zou moeten zijn....)

Op maandagochtend werd de grote vuilniszak te voorschijn gehaald. Daarin bleek een mooie doos te zitten met heel veel papiersnippers. En tussen de papiersnippers mocht ik naar cadeautjes zoeken. Voor iemand als ik die gek is op traditionele kerstpakketten natuurlijk 1 groot feest.

Het eerste dat uit de doos kwam, was een flacon afwasmiddel. Daarop volgde een pak trekbandzakken en een toiletverfrisser. Natuurlijk begon het mij al te dagen, maar Casper, zoals altijd enorm enthousiast, riep al heel hard en verrukt uit: " Dit is allemaal voor Gent!"
Een enorm leuk idee natuurlijk en ik ben dan ook nog nooit zo enthousiast geweest bij de aanblik van een rol aluminiumfolie, afwasborstel, een schaar en nog meer leuke en handige dingen die op het eerste gezicht wellicht niet geschikt zijn als cadeau, maar wel als je weet dat je binnenkort een 2e huis hebt, waar je ook weleens iets af wilt wassen, iets in een afvalzak wilt doen, of iets in aluminiumfolie wilt verpakken.

Dus.... Antoine en Casper; een dikke merci van mij! De eerste spulletjes die we mee gaan nemen zijn binnen dankzij jullie originele verjaardagscadeau!
Een hoop handigheidjes en andere leuke spullen voor in Tiffany!